در نیم‌قرن گذشته، جهان شاهد افزایشی چشمگیر در بروز بیماری‌های خودایمنی بوده است. بیماری‌هایی مانند روماتوئید آرتریت (RA)، ام‌اس (MS)، لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE)، دیابت نوع یک و بیماری‌های التهابی روده (IBD) دیگر به‌عنوان اختلالات نادر در نظر گرفته نمی‌شوند، بلکه به معضل مهم بهداشت عمومی تبدیل شده‌اند. این روند افزایشی تنها با تغییرات ژنتیکی توضیح داده نمی‌شود، چرا که ژن‌ها در طول چند دهه تغییر بنیادی نمی‌کنند. بنابراین توجه پژوهشگران به محیط و سبک زندگی، به‌ویژه تغذیه، جلب شده است.