در دنیای امروز که سلامت، محیط زیست و حقوق حیوانات بیشتر از همیشه مورد توجه قرار گرفته‌اند، رژیم‌های غذایی گیاه‌محور به شکل گسترده‌ای در بین مردم رواج یافته‌اند. دو نوع از این رژیم‌ها که بیشترین طرفدار را دارند «وگان» و «وجترین» هستند. هر دو بر پایه مصرف نکردن گوشت حیوانات استوارند، اما تفاوت‌های مهمی در نوع مصرف محصولات حیوانی و سبک زندگی دارند. در این مقاله، به‌صورت کامل و جامع به بررسی این دو رژیم غذایی، مزایا، معایب، چالش‌ها و اثرات آن‌ها می‌پردازیم.

پروتئین یکی از عناصر حیاتی برای بدن انسان است که در حفظ سلامت، رشد، ترمیم بافت‌ها و فعالیت‌های متابولیکی نقش بسزایی دارد. بسیاری از افراد تصور می‌کنند که تنها منابع حیوانی مانند گوشت، تخم‌مرغ و لبنیات می‌توانند پروتئین مورد نیاز بدن را تأمین کنند؛ اما واقعیت این است که منابع گیاهی متنوع و غنی از پروتئین وجود دارند که می‌توانند جایگزین کاملی برای محصولات حیوانی باشند.

انتخاب غذایی که هر روز روی میز ما می‌رود، نه تنها سلامت جسم و روان ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه تأثیر مستقیم بر محیط زیست، حقوق حیوانات و اقتصاد خانواده دارد. در دهه‌های اخیر، شواهد علمی نشان داده‌اند که کاهش مصرف گوشت می‌تواند مزایای زیادی داشته باشد: کاهش ریسک بیماری‌های قلبی، دیابت، فشار خون و برخی سرطان‌ها، کاهش هزینه‌های ماهانه، کاهش اثرات محیط زیستی و احترام به حقوق حیوانات.

در طول چند دهه اخیر، مزارع صنعتی (Factory Farms) به بخشی غالب از نظام تولید غذا در جهان تبدیل شده‌اند. این سیستم، با تکیه بر تولید انبوه و بهره‌وری حداکثری، میلیاردها حیوان را سالانه در شرایطی غیرطبیعی و بیرحمانه پرورش می‌دهد. اما آنچه اغلب نادیده گرفته می‌شود، بهای سنگینی است که حیوانات، محیط‌زیست و حتی انسان‌ها بابت این بهره‌وری می‌پردازند.