خوراک ما نه تنها انرژی و مواد مغذی لازم برای بقا را فراهم می‌کند، بلکه تأثیر مستقیمی بر سلامت انسان و وضعیت محیط‌زیست دارد. سبک‌های غذایی مدرن و صنعتی با مصرف بالای محصولات حیوانی، غذاهای فرآوری‌شده و قند و چربی، باعث افزایش بیماری‌های مزمن، فشار بر منابع طبیعی و تغییرات اقلیمی شده‌اند.

در دنیای امروز، بسیاری از ما سه وعده غذا می‌خوریم بدون آن‌که به منشأ آن بیندیشیم. گوشت، لبنیات و تخم‌مرغ اغلب به آسانی در سوپرمارکت‌ها یافت می‌شوند و در فرهنگ غذایی ما به‌عنوان مواد اولیه “عادی” پذیرفته شده‌اند. اما پشت این دسترسی آسان، صنعتی عظیم و تاریک قرار دارد: مزارع صنعتی. سیستمی که با وعده “تأمین غذای جهانی”، نه‌تنها جان میلیاردها حیوان را به فجیع‌ترین شکل ممکن می‌گیرد، بلکه زمین، آب، هوا و سلامت انسان‌ها را نیز به خطر می‌اندازد.

در طول چند دهه اخیر، مزارع صنعتی (Factory Farms) به بخشی غالب از نظام تولید غذا در جهان تبدیل شده‌اند. این سیستم، با تکیه بر تولید انبوه و بهره‌وری حداکثری، میلیاردها حیوان را سالانه در شرایطی غیرطبیعی و بیرحمانه پرورش می‌دهد. اما آنچه اغلب نادیده گرفته می‌شود، بهای سنگینی است که حیوانات، محیط‌زیست و حتی انسان‌ها بابت این بهره‌وری می‌پردازند.