در دنیای امروز، روند صنعتی‌شدن کشاورزی و دامداری باعث افزایش تولید انبوه گوشت و محصولات جانبی حیوانی شده است. اما این روند، در مسیر خود، هزاران حیوان را در شرایطی دردناک و غیراخلاقی قرار می‌دهد. مرغ‌ها در زنجیره تولید گوشت (ماکیان) یکی از آسیب‌دیده‌ترین حیوانات هستند؛ از پرورش در محیط‌های بسته و متراکم، تا حمل‌ونقل خشن و در نهایت کشتارگاه‌ها.

شیر یکی از مواد غذایی اساسی بشر بوده است—منبع پروتئین، کلسیم، ویتامین‌ها و سایر مواد مغذی. اما در دهه‌های اخیر، روش‌های تولید صنعتی گاوداری شیرده با شدت بالا (intensive dairy farming) مشکلات جدی انسانی، زیست‌محیطی، اخلاقی و بهداشتی ایجاد کرده‌اند. ظلم به گاوها، فشار بر محیط زیست، کاهش کیفیت شیر تولیدی و عوارض احتمالی مصرف محصولات لبنی، باعث شده‌اند که بسیاری از مردم به دنبال جایگزین‌های طبیعی مانند شیرهای گیاهی باشند.

گوشت و محصولات لبنی گوسفندی از دیرباز در تغذیه انسان‌ها جایگاه ویژه‌ای داشته‌اند. پنیر، ماست و گوشت گوسفندی منابع غنی پروتئین، ویتامین‌های B و آهن هستند. اما پرورش صنعتی گوسفندان با اهداف افزایش تولید، تغییراتی جدی در سلامت حیوانات و انسان ایجاد کرده است.

صنعت شیر یکی از بزرگ‌ترین بخش‌های کشاورزی صنعتی در جهان است و نقش مهمی در تأمین مواد غذایی دارد. با این حال، این صنعت نه تنها تأثیرات زیست‌محیطی دارد، بلکه رفاه حیوانات و سلامت انسان را نیز تحت فشار قرار می‌دهد. گاوهای شیرده در سیستم‌های صنعتی تحت فشار تولید بالای شیر قرار دارند؛ شرایطی که منجر به مشکلات جسمی و روانی جدی برای آن‌ها می‌شود.

گیاه‌خواری و وگان به عنوان سبک‌های زندگی سالم، اخلاقی و پایدار، در دهه‌های اخیر توجه جهانیان را به خود جلب کرده‌اند. این رژیم‌ها علاوه بر تأثیر مستقیم بر سلامت انسان، می‌توانند به کاهش ظلم به حیوانات و حفاظت از محیط‌زیست کمک کنند. امروزه بحران‌های زیست‌محیطی، بیماری‌های مزمن و افزایش نگرانی‌های اخلاقی، انتخاب رژیم‌های گیاه‌محور را به یک ضرورت جهانی تبدیل کرده است.

خوراک ما نه تنها انرژی و مواد مغذی لازم برای بقا را فراهم می‌کند، بلکه تأثیر مستقیمی بر سلامت انسان و وضعیت محیط‌زیست دارد. سبک‌های غذایی مدرن و صنعتی با مصرف بالای محصولات حیوانی، غذاهای فرآوری‌شده و قند و چربی، باعث افزایش بیماری‌های مزمن، فشار بر منابع طبیعی و تغییرات اقلیمی شده‌اند.