بیماری نقرس، یکی از بیماریهای التهابی مفصلی است که ناشی از افزایش سطح اسید اوریک در خون و رسوب کریستالهای اورات در مفاصل میباشد. این بیماری نه تنها درد شدید و ناگهانی در مفاصل را به همراه دارد، بلکه بار سنگینی بر کیفیت زندگی فرد میگذارد. پژوهشها نشان دادهاند که سبک زندگی و بهویژه تغذیه نقش بسیار مهمی در بروز و تشدید نقرس دارد.
مسأله غذایی ما صرفاً انتخاب خوردن یک چیز یا نخوردن چیز دیگر نیست؛ در پشت آن دلایل اخلاقی، زیستمحیطی و سلامتمحور نهفتهاند. گیاهخواری و وگان بودن دو رویکرد رایجاند که بسیاری از مردم فکر میکنند یکی همان دیگری است، اما در واقع تفاوتهایی بنیادین بینشان وجود دارد. شناخت این تفاوتها میتواند به انتخاب آگاهانهتر منجر شود.
در دنیای امروز، روند صنعتیشدن کشاورزی و دامداری باعث افزایش تولید انبوه گوشت و محصولات جانبی حیوانی شده است. اما این روند، در مسیر خود، هزاران حیوان را در شرایطی دردناک و غیراخلاقی قرار میدهد. مرغها در زنجیره تولید گوشت (ماکیان) یکی از آسیبدیدهترین حیوانات هستند؛ از پرورش در محیطهای بسته و متراکم، تا حملونقل خشن و در نهایت کشتارگاهها.
ماهی یکی از منابع مهم پروتئین در رژیم غذایی انسانهاست و بهخصوص برای زنان باردار، بهدلیل داشتن اسیدهای چرب امگا-۳ اهمیت زیادی دارد. با این حال، در سالهای اخیر نگرانیهای زیادی درباره ماهیهای پرورشی و محتوای بالای جیوه در آنها مطرح شده است. جیوه یک فلز سنگین است که ورود آن به بدن از طریق مواد غذایی میتواند سلامت انسان بهویژه جنین را تحت تاثیر قرار دهد. از سوی دیگر، مصرف محصولات حیوانی بهخصوص گوشت و فرآوردههای گوشتی مشکلات متعددی برای سلامت انسان ایجاد میکند.
پوست به عنوان بزرگترین اندام بدن، نقش بسیار مهمی در حفظ سلامت کلی انسان ایفا میکند. در کودکان، پوست حساستر و آسیبپذیرتر از بزرگسالان است و عوامل متعددی میتوانند به تشدید مشکلات پوستی آنها منجر شوند. یکی از مواردی که اخیراً در مطالعات مختلف به آن توجه ویژه شده، تأثیر تغذیه و به ویژه مصرف شیر گاو بر بروز یا تشدید مشکلات پوستی در کودکان است.
در دنیای ورزش و بدنسازی، یکی از مهمترین ارکان پیشرفت، تأمین تغذیهای مناسب برای رشد عضلات است. پروتئینها نقش اساسی در این فرآیند دارند و انتخاب منبع پروتئین تأثیر زیادی بر سلامت و کیفیت عضلهسازی میگذارد. بسیاری افراد به طور سنتی به سراغ محصولات حیوانی میروند، اما در سالهای اخیر بحثهای علمی زیادی درباره چالشها و محدودیتهای این منابع شکل گرفته است. این مقاله با نگاهی تحلیلی و مستند به بررسی ابعاد مختلف مصرف محصولات حیوانی در مسیر عضلهسازی میپردازد و در ادامه به معرفی ظرفیتهای منابع …
هر لقمهای که مصرف میکنیم، اثر مستقیمی بر سلامت و متابولیسم بدن دارد. محصولات حیوانی—شامل گوشت، لبنیات و تخممرغ—منابع پروتئین و ویتامین هستند، اما تحقیقات علمی نشان میدهند که مصرف مداوم و زیاد آنها میتواند پیامدهای منفی بر بدن داشته باشد.
غذا فراتر از یک نیاز بیولوژیک است؛ بازتابی است از سبک زندگی، فرهنگ، اقتصاد و رابطه انسان با محیط زیست. در قرن اخیر، مصرف محصولات حیوانی—شامل گوشت قرمز، گوشت سفید، لبنیات و تخممرغ—به طور چشمگیری افزایش یافته است. صنعتیشدن دامداری و تولید انبوه این روند را تسریع کرده است.
انسانها از دیرباز برای بقا به منابع حیوانی و گیاهی تکیه داشتهاند. اما با پیشرفت علم تغذیه و پزشکی، پرسشهای تازهای درباره پیامدهای مصرف محصولات حیوانی مطرح شده است. آیا گوشت، لبنیات و سایر فرآوردههای حیوانی آنگونه که در تبلیغات و فرهنگ غذایی جوامع جا افتاده، بهراستی سالم و ضروریاند؟ یا آنکه این مواد غذایی در پشت ظاهر پرانرژی خود، تهدیدی برای بدن انسان به شمار میآیند؟
غذا نه تنها منبع انرژی بلکه ابزاری برای سلامت یا بیماری است. انتخابهای غذایی روزانه میتوانند بدن را تقویت یا تضعیف کنند. در این میان، محصولات حیوانی (گوشت، لبنیات، تخممرغ و فرآوردههای مشابه) جایگاه پررنگی در رژیم غذایی بسیاری از جوامع دارند. اما تحقیقات علمی در دو دهه گذشته نشان دادهاند که این محصولات میتوانند تهدیدی جدی برای اندامهای حیاتی انسان باشند.در این نوشتار، اثرات منفی محصولات حیوانی را از دید اندامها و دستگاههای بدن بررسی میکنیم: از قلب که مرکز زندگی است تا کبد که کارخانه …
